ประวัติหลวงปู่มีชัย กามฉินโท ภูมิหลัง เดิมชื่อ นายมีชัย สกุล ตรงเที่ยง เกิดเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 2479 อุปสมบทครั้งแรกในวัยหนุ่ม ณ วัดศิริจันทร์ ในขณะนั้นมีหลวงปู่เสน รัตนโชโต เป็นเจ้าอาวาส อยู่ได้ 2 พรรษาจึงได้ลาสิกขา เพื่อช่วยบิดา มารดา เปิดร้านตัดเย็บเสื้อผ้าและมีลูกจ้างประมาณ10คน อยู่ได้ประมาณ 3ปี บิดามารดา จึงเห็นสมควรแก่การมีครอบครัว โดยได้แต่งงานกับนางสาวสำอาง เชื้อเหิม มีบุตร 5 คน
ต่อมา นายมีชัยและนางสำอาง ได้ย้ายมาตั้งรกรากที่บ้านปราสาท ต.ไพล อ.ปราสาท จ.สุรินทร์ อาชีพคือการทำไร่ ทำนา ปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ ซึ่งในขณะนั้นท่านได้เล่าให้ลูกๆฟังว่า...พ่อเป็นคนใจร้อนมากๆ มีอยู่วันหนึ่ง ตอนนั้นท่านปลูกผักสวนครัว ปรากฏว่ามีแมลงศตรูพืชพวกหนอนมากัดกินจนเกิดความเสียหายทั้งหมด ท่านจึงใช้ยาปราบศัตรูพืช ซึ่งมีฤทธิ์แรงมาก หมายกำจัดศัตรูพืชให้หมดไป ท่านเล่าต่อไปว่า ท่านได้สูดดมกลิ่นยาปราบศัตรูพืชเข้าจมูกจนทำให้หมดสติและเสียชีวิต ในช่วงก่อนเกิดเหตุกาณ์นี้แม่สำอางภรรยาคู่ชีวิตได้ฝันว่า..บ้านได้เกิดเพลิงไหม้ครึ่งหลัง แต่สามารถหาคนช่วยดับไฟได้ เมื่อเกิดเหตุการณ์นายมีชัยเสียชีวิต แม่สำอางจึงไม่ยอมให้ฉีดยาฟอร์มาลีน และไม่ให้ใส่โลงศพเพราะแม่สำอางมั่นใจว่ายังไงต้องฟื้นแน่นอน ครั้นสวดศพได้สามวัน ในคืนของวันที่สามขณะที่พระกำลังสวดพระอภิธรรมอยู่นั้น นายมีชัยก็กระดุกกระดิกคนในงานพากันหวาดกลัวตกใจขวัญกระเจิง เมื่อทุกคนได้สติก็พากันมามาปฐมพยาบาลจนกระทั่งฟื้นเป็นปกติ
ท่านเล่าถึงเหตุการณ์ตายแล้วฟื้นว่า....หลังจากท่านสิ้นลมหายใจ ท่านบอกว่าเหมือนมีคนมาเรียกชื่อท่าน ท่านก็ขานรับแล้วเค้าก็พาท่านไป คนพาท่านไปแต่งตัวใส่ชุดสีฟ้า คล้ายกับหมอหรือพยาบาลในโรงพยาบาล ขึงขังน่ากลัวมาก หลังจากเขาพาท่านไป ท่านบอกว่าก็ผ่านโลกมนุษย์ผ่านโลกวิญญาณไปถึงที่แห่งหนึ่ง เหมือนศาลาว่าการ พอไปถึงก็จะไปลงทะเบียน แล้วจะมีความดี ความชั่วที่เราทำปรากฏมาให้เห็นทั้งหมด อาหาร ผ้าไตร หรืออะไรที่เราเคยทำไว้ จำได้หรือไม่ได้มันผ่านมาให้เห็นทั้งหมด แล้วยมบาลถามว่าที่ทำนี่จริงใช่หรือเปล่า หลวงปู่มีชัย ท่านก็บอกว่าใช่......รอสักพัก มีคนเอาตัวท่านไปอีกที่ ท่านบอกว่า เป็นห้องๆ มีทั้งหมด 11 ห้อง แล้วห้องที่ท่านถูกพาไปเป็นห้องสุดท้ายพอดี ห้องที่ 11 พอเข้าไปห้องนั้นภาพที่เคยทำไว้ฉายออกมาหมดเลย แล้วอีกสักครู่มีท่านพยายมราชเข้ามาพร้อมกับบัญชีในมือ ถามว่า...ชื่ออะไร หลวงปู่ตอบว่า ชื่อ มีชัย แล้วพยายมราชถามนามสกุลท่านท่านบอกว่า... ไม่ใช่ คนนั้นอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่งถัดไป
ในเมื่อ...ผู้ที่ต้องเสียชีวิตมารับคำพิพากษากลับไม่ใช่ท่าน พยายมราชจึงบอกว่า อ้าวอย่างนี้ผิดตัวแล้ว เอาไปส่งคืน หลวงปู่บอกว่า....พยายมราช หน้าตาดุดัน น่ากลัวมากที่สุด หลังจากนั้นมีคนพาท่านออกจากห้อง แล้วก็พามาส่งที่บ้านโดยให้นั่งบนม้าสีขาวมีบังเหียน พร้อมสรรพ มาส่งที่บ้าน พอท่านลงจากหลังม้า ท่านก็พบว่าท่านมาอยู่บริเวณบ้าน แล้วท่านมาเดินๆ อยู่รอบๆ บ้าน แล้วมานั่งพักอยู่โคนต้นมะม่วง แล้วไม่รู้อย่างไรอยู่ดีๆ ไปอยู่ที่ศพท่าน แล้วท่านก็รู้สึกตัวอีกที ท่านบอกว่ามีผ้าขาวห่อตัวอยู่แล้วพยายามดิ้นมาก แล้วได้ยินคนบอกว่า ผีตื่น แล้ววิ่งกันทั้งงาน....หลังจากฟื้นจากตาย..ท่านได้เล่าเรื่องราวชีวิตหลังความตายให้ลูกๆพ่อแม่พี่น้องและแม่สำอางฟังทั้งหมด และชวนกันให้มาสร้างบุญกุศล ถือศีลห้า และเลิกการฆ่าสัตว์ตลอดชีวิต หมั่นปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ อบรมธรรมะแก่ตนเรื่อยมา จนกระทั่งบุตรสาวคนโตแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาท่านก็ดีใจและปลื้มใจบอกกับลูกๆว่า...พ่อจะเข้าสู่เส้นทางธรรมะแล้วให้ดูแลกันและกันให้ดี...
ในพศ.2528 เข้าสู่วัย52ปี ตรงกับวันจันทร์ที่ 22 เมษายน 2528 ท่านได้เข้าพิธีอุปสมบทในงานพระราชทานเพลิงศพ หลวงปู่ดุล อตุโล เจ้าอาวาสวัดบูรพาราม พระอารามหลวง จังหวัดสุรินทร์ ณ วัดป่าไตรวิเวก ต.นาบัว อ.เมือง จ.สุรินทร์ ได้รับฉายา..กามฉินโท...หลังจากอุปสมบทแล้วได้เร่งสมาธิ ปฏิบัติธรรม ตามแนวทางของหลวงปู่ดุล อตุโล หลวงปู่สาม อกิญจโน หลวงปู่เทสน์ เทสรังสี หลวงพ่อพุธ ฐานิโย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน และภูมิธรรมะความรู้จากหลวงปู่ฝั้น อาจาโร ที่ท่านมอบไว้ให้นำไปปฏิบัติธรรมเมื่อตอนเป็นคฤหัสถ์ หลวงปู่มีชัยได้เดินทางธุดงค์รอนแรมไปทั่วสารทิศ พำนักตามถ้ำคูหาแสนสงบสงัดวิเวกทางภาคใต้และพำนักที่จังหวัดยะลา ประเทศมาเลเซีย ประเทศอินโดนีเซีย จนกระทั่งกลับมาที่วัดปราการชัยพัฒนาราม ต.กังแอน อ.ปราสาท จ.สุรินทร์ (วัดพระชรา)ที่ท่านสร้างไว้
เนื้อทองแดง ปลุกเสก 3 เดือนเต็ม สภาพสวย คม ชัด เดิมเดิม ยังไม่ผ่านการใช้ ตอกโค๊ต นะ เหนือไหล่ด้านขวาหลวงปู่ เหรียญนี้หมายเลข ๘๗๑ เลขสวย เลขนำโชค มาพร้อมกล่องจากวัดครับ

ยังไม่ส่ง ข้อมูลยืนยันตัวตน